Portretten in woord en beeld van mensen die leven met dementie. Allemaal hebben ze gekozen voor euthanasie, ze weten het zeker, maar de werkelijkheid blijkt soms weerbarstig. Samen met hun geliefden worstelen ze met vragen als: “wanneer is het moment dat ik niet meer verder wil, hoe zorg ik dat ik niet te laat ben, mag ik dit mijn partner wel aandoen?”

Huisarts Constance de Vries en kunstenaar Herman van Hoogdalem keken en luisterden. Zij als behandelend arts, hij als portrettist en interviewer. Ze vonden elkaar in hun wens deze mensen een stem en een gezicht te geven.

Mag ik gaan is een installatie van op transparant papier geschilderde portretten en een door Wijnand van Velzen gemaakte documentaire.

Mag ik gaan is ook de titel van het boek, dat werd vormgegeven door Peter Boersma, waarin alle portretten en interviews ,die werden hertaald door Ieta Berghuis, zijn opgenomen.

Wij zorgen,

We applaudisseren voor ze. We beseffen dat we afhankelijk zijn van ze. Maar wie zijn ze, de mensen die de alledaagse zorg verlenen? Hoe kijken zij naar hun werk, wat zijn hun drijfveren en hoe behouden zij hun motivatie?

Ieta Berghuis gaat in gesprek met 12 zorgverleners, deze ontmoetingen geven een beeld van de gedreven, geraakte , gemotiveerde professionals met een nimmer aflatende betrokkenheid bij de mensen waarvoor ze zorgen! Terwijl zij hun verhaal vertellen tekent Herman van Hoogdalem hun

Door het werk van Jeffrey Linker loopt geen rode, maar een zwarte draad. De leidraad in zijn werk is namelijk het donker, het zwart. Jeffrey onderzoekt dit donker op verschillende formaten, met verschillende media, op het platte vlak en in ruimtelijke objecten. Houtskool, verf, giethars zijn de materialen waarmee hij werkt. Houtskool heeft vooralsnog zijn voorkeur, het biedt hem een grote mate van vrijheid en hij kan er een effect van fluweel en gelaagde diepte mee scheppen. Niet dat verf geen onderdeel is van zijn artistieke proces maar Jeffrey werkt er op een ander manier mee, het heeft heeft een ander effect op de beschouwer. Als Jeffrey met verf werkt, vult hij hele vlakken met één specifieke behandeling of verftype. Deze vlakken onderscheiden zich van elkaar, door de manier waarop het licht er op valt. Als de beschouwer beweegt, beginnen deze vlakken tot leven te komen en begint de diepte zich te vormen.

Een schilderij vraagt een vooraf opgezet plan, een uitgewerkt ontwerp. Een houtskooltekening daarentegen geeft vrijheid in het maakproces; dwingt het zelfs af. Zonder vast plan werkt Jeffrey aan het grote geheel en is hij in een constant 'gevecht met het materiaal'. Hij moet zichzelf telkens de vragen stellen: Hoe ver ga ik? Waar houd ik op? Hij verliest én hervindt telkens de controle over de tekening, over het materiaal. Het tekenen is een fysieke daad. Het werk is overrompelend, zowel voor de maker als voor de beschouwer. Beiden kunnen zich verliezen in de details van het werk, maar ook overrompeld worden door de grootsheid van de totale compositie.

De website van Jeffrey.

Jowan Remmig

Jowan Remmig is een veelzijdig kunstenaar die zich niet laat begrenzen door één bepaalde discipline. Hij verzamelt de meest uiteenlopende voorwerpen, variërend van vogelbotjes tot oude teksten, die hem inspireren tot het creëren van een kunstwerk. Hij maakt collages, etsen, steendrukken en werken in olieverf en combineert deze technieken. Structuur en herhaling zijn twee hoofdbegrippen in zijn werk. In deze expositie presenteert hij een serie fotowerken. Momenteel is hij bezig met een combinatie van ornithologie en taxidermie. Hiervan worden een aantal werken gepresenteerd.

In de structuur van een gevonden voorwerp zit vaak van nature herhaling. Dit inspireert Jowan om te komen tot een boeiend concept. Jowan is te vergelijken met een componist, die uit de bestaande muzieknoten een nieuw muziekstuk componeert. Hij verzamelt eerst allerlei “bouwsteentjes” om daarmee nieuwe beelden, werkelijkheden te scheppen. De resultaten hiervan zijn verrassend en onvoorspelbaar en daardoor juist aantrekkelijk.

“Schoonheid is een harmonie tussen alle delen in welk object dan ook, zodanig geproportioneerd en samengevoegd, dat er niets kan worden toegevoegd, weggehaald of veranderd, zonder er afbreuk aan te doen” - (Leon Battista Alberti (409-1472).

Bekijk de website van Jowan.

Herman Kolker